Page 180 - kpi17073

การประชุมวิชาการ
สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 16 179

3.5 ระบอบประชาธิปไตยในกรอบรัฐธรรมนูญห้าอำนาจของไต้หวัน ตามรัฐธรรมนูญ
สาธารณรัฐจีน ฉบับวันที่ 25 ธันวาคม 2490 ไต้หวันมีการปกครองระบอบประชาธิปไตยใน

กรอบรัฐธรรมนูญห้าอำนาจ (Five Powers Constitution) ที่แบ่งแยกโครงสร้างอำนาจสูงสุดของ
ประเทศเป็น 5 อำนาจ (Five Yuans) คือ อำนาจนิติบัญญัติ (Legislative Yuan) อำนาจบริหาร
(Executive Yuan) อำนาจตุลาการ (Judicial Yuan) อำนาจสอบคัดเลือก (Examination Yuan)

และอำนาจควบคุม (Control Yuan) เป็นตามแนวคิดของ ดร.ซุนยัตเซน (ปรีดี เกษมทรัพย์,
2530, น. 164-167) ซึ่ง ศาสตราจารย์กิตติคุณ ดร. บวรศักดิ์ อุวรรณโณ ได้วิเคราะห์โครงสร้าง

การแบ่งแยกอำนาจเป็น 5 อำนาจ (Five Yuans) ตามรัฐธรรมนูญสาธารณรัฐจีนไว้ว่า “...อำนาจ
ทั้ง 5 ในรัฐธรรมนูญประเภทนี้ต่างประกอบด้วยอำนาจในการปกครองเป็นเอกเทศในตัว ฉะนั้น
ถ้าเราใช้รัฐธรรมนูญแบบห้าอำนาจในการปกครองบ้านเมือง ฝ่ายบริหารก็มีประธานาธิบดี

ฝ่ายนิติบัญญัติก็มีรัฐสภา ฝ่ายตุลาการก็มีผู้พิพากษา ส่วนอำนาจปราบปรามทุจริตในราชการและ
ฝ่ายอำนาจการสอบคัดเลือกก็มีเจ้าหน้าที่เฉพาะแต่ละส่วนล้วนแต่ทำงานเป็นเอกเทศ...”

(บวรศักดิ์ อุวรรณโณ, 2538, น. 59) ไต้หวันจึงจัดโครงสร้างอำนาจรัฐที่แบ่งแยกอำนาจเป็น
5 ฝ่ายที่เป็นอิสระเพื่อตรวจสอบถ่วงดุลอำนาจกันแทนที่จะเป็น 3 ฝ่ายตามทฤษฎีการแบ่งแยก
อำนาจของมองเตสกิเออ โดยมีประธานาธิบดีมาจากการเลือกตั้งโดยตรงซึ่งมีอำนาจบริหารร่วม

กับนายกรัฐมนตรีที่เป็นประธานสภาบริหาร (Executive Yuan) รับผิดชอบในการสร้างนโยบาย
ของชาติให้องค์กรบริหาร 3 ระดับนำไปดำเนินนโยบายให้บังเกิดผลสัมฤทธิ์คือ คณะมนตรีสภา

บริหาร (Executive Yuan Council) เป็นคณะรัฐมนตรี องค์การบริหาร (Executive Organizations)
ของกระทรวงและคณะกรรมาธิการต่างๆ รวมทั้งหน่วยงานขึ้นตรงกับนายกรัฐมนตรี (Subordinate
Departments) โดยมีสภานิติบัญญัติ (Legislative Yuan), สภาควบคุม (Control Yuan) ใช้

อำนาจตรวจสอบการบริหารประเทศของสภาบริหารและนายกรัฐมนตรี ประธานาธิบดีมีอำนาจ
แต่งตั้งและถอดถอนข้ารัฐการของสภาบริหาร สภาตุลาการ และสภาควบคุม รวมถึงการ

แก้ปัญหาขัดแย้งระหว่างอำนาจในการบริหารห้าอำนาจ (Inter-Yuans) และอำนาจพิเศษใน
สภาวการณ์ฉุกเฉินโดยเป็นประธานสภาความมั่นคงแห่งชาติ

4. กลไกปฏิรูปโครงสร้างอำนาจรัฐในระบอบประชาธิปไตยภายใต้
กรอบอำนาจจตุอธิปัตย์

สังคมธรรมาธิปไตยเป็นสังคมประชาธิปไตยที่ยึดถือหลักธรรมแห่งกฎหมายที่มีความถูกต้อง
เป็นใหญ่ในการปกครองระบอบประชาธิปไตยโดยนิติรัฐตามหลักนิติธรรม ในระบบกึ่งรัฐสภา
ธรรมาธิปไตย (Dhrammacracy Semi-Parliamentary System) ที่ยึดหลักความเป็นสูงสุดของ

รัฐธรรมนูญ (Supremacy of Constitution) ซึ่งเป็นสัญญาประชาคมโดยการแบ่งแยกอำนาจเป็น
4 ฝ่าย คือ อำนาจรัฏฐาภิบาล อำนาจนิติบัญญัติ อำนาบริหาร และอำนาจตุลาการ ซึ่งองค์อำนา

จอธิปัตย์ทั้ง 4 ฝ่ายที่แยกใช้อำนาจเป็นเอกเทศเพื่อตรวจสอบถ่วงดุลซึ่งกันและกัน โดยจัดตั้งสภา
อภิรัฐมนตรี (Supreme Council of State) เป็นองค์อำนาจอธิปัตย์ที่สี่ในฐานะสภาการแผ่นดิน
สูงสุดซึ่งใช้อำนาจรัฎฐาภิบาล โดยผ่านทางองค์กรตามรัฐธรรมนูญและศาลรัฐธรรมนูญ คือ การประชุมกลุ่มย่อยที่ 1

อำนาจพิทักษ์รัฐธรรมนูญและระบอบประชาธิปไตย อำนาจตรวจสอบการใช้อำนาจรัฐของ 3 องค์